Je bent bij ons op school om te leren en ontdekken waar je goed in bent. Jouw mentor en de docenten ondersteunen je hierbij. We leren jou graag echt kennen, maar we stellen ook onszelf graag aan je voor. Vandaag stelt mevrouw Geuijen zich aan je voor.
Aangenaam!
Mijn naam is Danée Geuijen en ik ben werkzaam als docent Nederlands binnen het Raayland College. Daarnaast ben ik mentor van AT3A. Naast mijn werk ben ik bovenal fanatiek voetballer, fervent vastelaovesvierder, muziekliefhebber, maar ook -maker en altijd in voor een goede stapavond.
Connectie en enthousiasme
Mijn werk heeft veel mooie aspecten (lekker cliché), maar de goede band met mijn leerlingen is voor mij het allerbelangrijkste en daardoor ook meteen het mooiste aan mijn vak. Juist dát maakt lesgeven waardevol. Ik probeer altijd op ooghoogte te zijn met mijn leerlingen. Zo begrijpen zij mij en ik begrijp hen. Op het moment dat die connectie er is, komen ze met een goed gevoel naar mijn lessen en de sfeer die daardoor ontstaat is een belangrijk ingrediënt voor een fijne les.
Naast die connectie, vind ik het ook net zo mooi als het lukt om mijn enthousiasme voor taal over te brengen op de leerlingen. Ik krijg hier op school alle vrijheid en ruimte om mijn eigen manier van lesgeven te ontwikkelen (ik kom pas net kijken) en daarin ook te groeien. Niemand die je wil sturen, maar iemand die de juiste vragen stelt om je een zetje in de goede richting te geven. Daardoor probeer ik ook steeds meer en vaker in te spelen op het taalgevoel van de leerlingen. Soms komen ze erachter dat hun taalgevoel een betere raadgever is dan geleerde regels. Dat gevoel probeer ik aan te spreken in mijn lessen en dan is het natuurlijk heel mooi als leerlingen daarvan enthousiast worden. Het geeft ze het gevoel dat ze het kunnen (ook al zijn het niet direct taalhelden) en als je dat kunt bereiken, is dat weer even een mooi moment om bij stil te staan.
Mijn favoriete verhaal
Ik heb nog geen bundel verhalen, want dit is pas mijn tweede jaar op het Raayland, maar als ik er nu een moet kiezen, is dat het kanoën met de mentorklas. Het klinkt misschien heel basaal, maar met z’n drieën in zo’n kano anderhalf uur lang: zo leer je je leerlingen pas écht kennen.
Na de wildste stromingen en meest heftige obstakels te hebben overwonnen, kwam ik met die twee meiden op een lang recht stuk terecht. Ze vertelde zo oprecht en eerlijk over zichzelf en de struggles waar ze op die leeftijd (al!) mee dealen. Dat was een mooi moment. Ontwapenend ook. Alsof ik even niet meer de docent was, maar gewoon een extra persoon in hun bootje.
Mijn advies aan jou
Have the end in mind.
Stel jezelf doelen en blijf jezelf uitdagen. Dat houdt school, maar ook andere zaken in je privéleven interessant en de moeite waard. En weet dat de weg naar dat doel toe niet altijd vlekkeloos zal verlopen, maar dat zijn allemaal leermomenten. Zie kritiek als iets leerzaams, iets opbouwends, niet als iets om je omlaag te halen. Oh, en: als je iets niet meer vol overtuiging en enthousiasme kan doen, stop er dan mee. Blijf vooral dingen doen die je positieve energie geven. Dat waren mijn wijze levenslessen denk ik wel. Amen.
